Trądzik zwykły jest powszechnie występującą przewlekłą chorobą skóry. Dotyczy głównie nastolatków, ale może również wystąpić we wcześniejszym wieku. Może również rozpocząć się, utrzymywać lub nasilić w wieku dorosłym. Trądzik zwykły jest związany z blokadą i stanem zapalnym mieszków włosowych i towarzyszących im gruczołów łojowych. Objawia się obecnością zmian niezapalnych, takich jak otwarte i zamknięte zaskórniki oraz zapalnych krostek, grudek i guzków. Zmiany zazwyczaj lokalizują się w okolicach gdzie skóra zawiera największą liczbę gruczołów łojowych, takich jak twarz, klata piersiowa i plecy. Wtórnymi zmianami skórnymi są przeczosy oraz ogniska rumieniowe, drobnoplamkowe przebarwienia i blizny, będące zejściem wyleczonych zmian trądzikowych.
Leczenie trądziku jest uzależnione od nasilenia i rozległości zmian trądzikowych, od reakcji na wcześniej stosowane leczenie oraz od wieku pacjenta. W leczeniu łagodnego trądziku stosuje się miejscowe preparaty przeciwzaskórnikowe i przeciwbakteryjne. W leczeniu średnio nasilonego trądziku stosowane są również antybiotyki ogólne. Leczenie ciężkiego trądziku wymaga stosowania doustnej izotretinoiny.
